'Korte' update!

De vorige post was misschien een beetje veel om te behappen, en wellicht zelfs dodelijk saai (??). Bovendien kunnen we ons wel voorstellen dat het ook niet altijd leuk is om te lezen hoe wij ons begeven in het prachtige Australie, waar de wekker nooit gaat en de zon altijd schijnt ;). Bedankt in elk geval voor degenen die het wel gelezen hebben, en voor de mensen die ons weer leuke reacties hebben gestuurd via de blog, mail en whatsapp. Deze keer wat sneller weer een post en een herintroductie van de kopjes, wat het wat makkelijker weg te lezen maakt, haha :). En de 'Wist je dat' rubriek is terug :)

We hebben nog wat foto's toegevoegd van Kakadu National Park, die eigenlijk bij de vorige post horen, het is ons vorige keer niet gelukt om alle foto's te uploaden, vandaar.

We hebben de afgelopen maand één van de volgens velen mooiste en meest onaangetaste gebieden van Australie bezocht. De regio ligt in het Noorden van West Australie en heet The Kimberley. Er zijn zoveel mooie dingen te zien, maar je moet er wel kilometers bone-shaking corrugations voor over hebben. In een eerdere post hebben we al eens uitgelegd wat corrugation inhoudt, maar nog een interessante toevoeging daaraan is dat ze golfplaat hier corrugated iron noemen, voor de visueel ingestelden onder jullie geeft dat misschien een idee hoe de weg er soms uit ziet :). De auto trilt bijna uit elkaar als je er overheen rijdt, en je moet echt checken of al je vullingen nog aanwezig zijn. En dat kilometer na kilometer na kilometer, soms wel honderden kilometers lang.


Purnululu National Park (Bungle Bungles)

Ongeveer 250 km ten zuiden van Kunnunurra liggen de Bungle Bungles. Dit gebergte wordt gezien als een van de hoogtepunten van West-Australie vanwege de bijzondere bijenkorf-achtige bergformaties. De Bungle Bungles vanaf een mooie lookout te bekijken is op zichzelf al de moeite waard, vooral tijdens zonsondergang, wanneer alle verschillende tinten rood op hun mooist zijn. De mooiste plekjes vonden wij Cathedral Gorge en Echidna Chasm (zie foto's). Cathedral Gorge was een prachtige rustgevende plek. Echidna Chasm was een indrukwekkende diepe rotsspleet die steeds smaller en smaller werd naarmate je er verder in liep. Dit leidt tot prachtige hemelpoort-achtige beelden als de zon hoog staat en de zonnestralen deze smalle ruimte bereiken. Moeilijk uit te leggen maar echt een magisch beeld.


The Kimberley

Vanuit Purnululu NP zijn we terug naar Kununurra gereden en vervolgens de Gibb River Road op. De omschrijving van de Lonely Planet: 'Cutting a brown swath trough the scorched heart of the Kimberly, the legendary Gibb River Road provides one of Australia's wildest outback experiences.' Als we met locals spraken over het feit dat we door West-Australie zouden gaan reizen, werd ons steevast gevraagd of we 'the Gibb' zouden nemen. En we werden ook al voorbereid op het feit dat we geheid een lekke band zouden krijgen, 'if you didn't have a flattie, you didn't travel the Gibb mate'. Hmmmm... Gelukkig waren we hier al op voorbereid met twee reservebanden.

The Kimberly is een aaneenschakeling van supermooie gorges (Emma Gorge, Barnett River Gorge, Galvans Gorge, Adcock Gorge) met prachtig blauwgroen water, rotsen met allerlei kleuren, watervallen, mooie wandelingen (onze favoriete wandelingen leidden naar een gorge of een pool waar je kon zwemmen) en enorme (honderdduizenden hectares) cattle (vee) stations, aan elkaar verbonden door de heftige Gibb River Road. Het ene moment heeft de weg de meest verschrikkelijke corrugation, het volgende moment zit het vol puntige rotsen die uit de weg steken of liggen er miljoenen kleine en grotere stenen op de weg, en tussendoor was het heel af en toe verbazingwekkend effen en plat... heeeeeerlijk.

Een hoogtepunt van de Kimberley zijn de Mitchell Falls. De Mitchell Falls liggen aan een lange, lange zijweg van de Gibb River Road. Het duurde uren voordat we er waren, maar het was het absoluut waard. Uiteindelijk zijn we 3 nachten gebleven op het Mitchell Plateau, wat voor ons doen erg lang is! Door het gebied liep een mooie wandeling van een paar uur, waar je op verschillende plekken een duik kon nemen en met hele mooie Aboriginal rock art onderweg. Het uitzicht op de Mitchell Falls was magisch. We hebben hier ook een dag doorgebracht met John en Mignon, een koppel dat we al eerder ontmoeten hadden in Keep River National Park. We bleven ze tegen komen, een keer bij het tankstation in Kununurra, later dus bij de Mitchell Falls, en nog later (weer bij het tankstation, blijkbaar gaan we altijd op hetzelfde moment tanken...) in Derby. Op de camping bij de Mitchell Falls hebben we ze uitgenodigd om bij ons te komen eten. Het was best bijzonder om op de camping eters te krijgen, net een beetje als 'thuis' in Rotterdam :).

Sommige van jullie hebben gevraagd of we veel leuke/interessante mensen ontmoeten. Nou moeten we eerlijk bekennen dat we vaak best wel op onszelf zijn, maar de Australiers zijn echt ontzettend sociaal. Vaak komen mensen op campings vanzelf naar je toe om een praatje te maken. Dat kan ook zo lekker makkelijk in het Engels is ons opgevallen, je zegt gewoon 'G'day, how's it going?' en vervolgens zit je een hele tijd met elkaar te kletsen. In het Nederlands is het toch gek om op een vreemde af te lopen en te vragen hoe het met die persoon gaat... In elk geval hebben we al best wat mensen ontmoet, en zijn we ook al bij een paar mensen thuis uitgenodigd, dus dat zorgt hopelijk voor een paar gratis logeeradresjes! Het is wel opvallend dat we vooral contact hebben met wat oudere Ozzies, zo'n beetje van 50 jaar of ouder... John en Mignon bijvoorbeeld zijn 65 en 70 jaar oud, maar we kunnen het prima met ze vinden. Best wel bijzonder...

Na de zijweg richting de Mitchell Falls waren er een aantal toegangswegen naar gorges afgesloten wegens ongecontroleerde bosbranden (zie de 'wist je dat' voor meer info over bosbranden). Heel erg jammer, want o.a. Bell Gorge was hierdoor niet toegankelijk en daar hadden we graag heen gewild. Gelukkig waren Windjana Gorge en Tunnel Creek National Park wel open, want ook deze stonden op ons lijstje van 'things to see'. Beiden National Parks maken deel uit van de Devonian Reef National Parks. Sommigen zal het woord 'Reef' opvallen. Het bijzondere aan deze regio is dat het ooit onderdeel was van een 'great barrier reef' in het westen van Australie, zo'n 350 miljoen jaar geleden vormde dit gebied de bodem van de zee! Het gaafste in Windjana Gorge NP was dat er heel veel krokodillen waren. Het waren zoetwater krokodillen ('freshies'), dus we konden vrij dichtbij komen om ze te bewonderen en te fotograferen. Tunnel Creek is een soort rivier die binnen in een rots uitgesleten is. Sommige stukken zijn pikkedonker, en soms moest je door het water waden om verder te kunnen. Ook hier zagen we een paar keer de rode ogen van krokodillen in het licht van onze zaklamp.

Al met al dus weer een bijzondere ervaring, en we zijn zonder lekke band de Gibb River Road door gekomen!


Broome & Dampier Peninsula

Na de Gibb River Road zijn we via Derby naar Broome gereden. Derby was een weinig interessant, klein plaatsje, met uitgezondering van de 'Boab Prison Tree'. Boab bomen komen veel voor in deze regio, het zijn bijzondere bomen met een dikke stam. Deze Boab Prison Tree werd vroeger gebruikt om Aboriginal gevangenen 's nachts in te stoppen... echt shocking.

In Broome was net het 'Shinju Matsuri Festival of the Pearl' begonnen toen wij er aankwamen. In de omgeving van Broome zijn veel 'pearl farms', en het barst er dan ook van de pareltours en parelwinkels.
Je mag hier met je auto het strand op rijden en vorige week maandag zijn we met John en Mignon wezen picknicken op het strand tijdens de zonsondergang (mèt de auto dus!).

Vanuit Broome zijn we een paar dagen naar het Dampier Peninsula geweest, wat boven Broome ligt. We hadden van een aantal mensen gehoord dat Cape Leveque, het topje van het Dampier Peninsula, heel mooi is. Het was inderdaad mooi (prachtige kustlijn, met helderblauwe zee, witte zandstranden, rode rotsen en groene bomen, hele mooie kleurencombinatie), maar de (enige) camping op Cape Leveque was stervensduur. We hebben op andere campings overnacht, alle drie de nachten met uitzicht op zee, waar we lekker gezwommen en gesnorkeld hebben.

We zijn nu sinds vrijdag weer terug in Broome, in afwachting van wat reparaties aan de auto. We hebben nog meer van het Shinju Matsuri Festival gezien, waaronder steengoede dansoptredens en sketches (met diepe boodschappen) van jongeren uit de regio en het afsluitingsconcert met leuke bands en prachtig vuurwerk. Het blijft wel raar om tijdens deze gezinsfestiviteiten steevast tientallen dronken Aboriginals te zien. Er zit hier echt iets goed fout tussen de blanke Australiers en de oorspronkelijke bewoners. Maandagavond hebben we de 'Staircase to the Moon' bekeken, een natuurverschijnsel wat een paar dagen per maand te zien is, als de maan vol is en het lage getijde extreem laag (hoogtij en laagtij verschilt hier zo'n 10 meter). Als de maan opkomt weerspiegelt hij op het wad, waardoor het lijkt alsof er een trap naar de maan loopt.
Bij Broome zijn ook afdrukken gevonden van negen verschillende soorten dinosauriers. Een aantal van deze afdrukken zijn bij zeer lage getijden te bekijken op Gantheaume Point. Dinsdagochtend zijn we hiernaar gaan kijken, het was even zoeken, maar we hebben er een aantal kunnen vinden.
Omdat we in Broome eigenlijk een beetje aan het wachten zijn m.b.t. reparaties van de auto (ja, alweer), hebben we ook veel tijd om te lezen, gitaar/ukulele te spelen, te zwemmen en bodyboarden (onze camping zit op 5 minuutjes lopen van het strand) en Inèz is weer begonnen met het maken van sieraden en mobiles, beiden met schelpen, stenen, koraal en hout gevonden op de Australische stranden.

We verwachten donderdag verder richting het zuiden te gaan rijden. Hopelijk gaan we de komende maanden wat geld verdienen met werken op farms.


Wist je dat...?

- In Australie de weg vaak over het land van de farms heen loopt? Er zijn geen omheiningen, dus je moet niet alleen opletten dat je geen wilde dieren aanrijdt, maar ook dat je geen koeien of paarden aanrijdt. Soms moet je even wachten omdat een kudde koeien aan het oversteken is. Heel veel koeien zijn hier echt superschattig, een soort kruising tussen een Indiaas en Australisch ras, ze hebben hele lange flaporen en soms een bult op hun nek.

- Sommige bosbranden met opzet worden aangestoken door rangers en Aboriginals? Dit verbaasde ons ontzettend. We reden af en toe langs een stukje land dat aan het branden of naroken was, of wat overduidelijk afgebrand was. In het begin vroegen we ons af of we niet iemand moesten waarschuwen ofzo. Maar wat blijkt... ze branden hier stukken land gecontroleerd af, zodat alleen het droge gras wegbrandt. Dit gras is in feite de brandstof is voor de grote bosbranden. Hierdoor is er minder kans op grote ongecontroleerde bosbranden aan het einde van het droge seizoen (oktober/november), en de bomen overleven deze gecontroleerde branden wel, terwijl een grote ongecontroleerde brand alles in de omgeving vernietigd.

- Je in Australie geen alchohol in de supermarkt kan kopen. Alleen in bottleshops kan je hiervoor terrecht en die gaan vaak pas 's middags open, met een rij wachtenden voor de deur.

- Paul deze week de bottleshop uitgestuurd is omdat hij op blote voeten rondliep. Je komt daar overal mee weg, behalve dus in bottleshops.

- Western Australia echt superduur is. Een biertje in een bar kost 9 dollar (6 euro) en het uurtarief van een monteur is hetzelfde als het uurtarief van Paul toen hij nog consultant was! Laten we maar geen discussie voeren over wie meer directe toegevoegde waarde levert :)

- Hoewel we niet vaak (kunnen) mailen of contact zoeken op andere manieren we wel heel veel aan jullie denken!!